Verslag Ertvelde united - KVV Zelzate A

 Groeipijnen

Tijd voor alweer een potje voetbal.
Mooi wachtend in twee rijen tot het signaal weerklinkt om het veld te betreden.

Nerveuze kopjes die op en neer gaan, klakkende voetbalschoenen op de beton,
klaar om te scoren.
Nog snel eens naar mama, papa of oma zwaaien,
en dan hup het terrein op.
De twee ploegen betreden het veld zoals echte profs.
De supporters verwelkomen hen met een bemoedigend applaus.
De groepskreet galmt nog na als de eerste aanval van Ertvelde bijna raak is.
Ertvelde speelt hun beste 20 minuten van het seizoen.
Goed samenspel, rustig aan de bal, zoeken naar vrijstaande medespelers.
Er werd goed verdedigd, overal zat er wel een voet, been of hoofd tussen
waardoor Zelzate niet in zijn spel kwam tot ergernis van hun coach.
Iedereen deed zijn stinkende best
maar zoals zo vaak werden we niet beloond met een doelpunt.
 De precisie en de kalmte voor doel ontbreekt ons nog.
De match ging nu goed op en neer en onze eigen Courtois hield de netten schoon met een paar supersaves.
 1 maal moest hij zich gewonnen geven na een afgeweken bal.
Meteen daarna was het rusten geblazen.
Over de 2de helft kunnen we kort zijn.
Typische helft van onze jongens, vermoeidheid slaat toe,
de nieuwe jongens zoeken hun plaats nog.
Door de wissels loopt iedereen wat uit positie.
Dit kost ons dikwijls een paar doelpunten na mekaar.
De betere spelers beginnen te forceren maar dit gaat wel ten koste van  hun rendement.
Het verschil in voetbalkunde in onze groep is groot.
Het evenwicht zoeken om als ploeg en individu te groeien wordt een delicate oefening.


De laatste match van de heenronde tegen Sleidinge komt eraan.
we gaan  2x scoren
wait en see



C.